5 vragen aan: Coos van Ginkel (Buro Sant en Co)
Details
5 vragen aan is een rubriek op de NVTL.nl en in nieuwsbrief Het Kanaal. We laten leden aan het woord. Leden die al jaren lid zijn, nieuwe leden, student leden en bureauleden. Wil je ook meedoen of iemand voordragen? Dat kan, want we zijn altijd op zoek naar nieuwe inspirerende verhalen! Stuur een mail.
Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Coos van Ginkel, 28 jaar, getrouwd met Elisabeth en woon in Delft. Naast mijn werk als landschapsarchitect leid ik in onze kerk het kinder- en jeugdwerk.
In 2018 ben ik afgestudeerd in de landschapsarchitectuur in Wageningen. Direct na mijn studie begon ik met het ruimtelijke traineeship, waarbij ik in 2 jaar tijd bij 4 verschillende bedrijven werkte. Op die manier deed ik zowel een breed perspectief op van het vak en kreeg een goed beeld van verschillende opgaves, werkwijzen en bureauculturen. Het bureau waar ik me het meest op mijn plek voelde, was Sant en Co, waar ik sinds 2 jaar werk en inmiddels de rol als projectleider heb.
Het grootste deel van de projecten, waar ik aan werk, draait om de belangrijke vragen van dit moment: hoe kan de kwaliteit van de stad door het toevoegen en verbeteren van groene ruimtes toenemen en op die manier biodiverser en klimaat adaptief worden? Voor de gemeente Den Haag werken we bijvoorbeeld aan een studie hoe we 1000 bomen toe kunnen voegen aan de dichtbebouwde Schilderswijk, in Amsterdam ontwerpen we openbare ruimte en binnentuinen van een nieuwe woonwijk tegenover het centraal station en in Almere ontwerpen we een groen busstation.
Waar komt jouw fascinatie voor landschapsarchitectuur vandaan?
Als kind leerde ik van mijn moeder, ze nam elk voorjaar twee weken vrij en veranderde dan alle plantenborders in de tuin. De planten werden gesplitst en er werden nieuwe combinaties gemaakt. Als ik dan uit school kwam stond ik uren met mijn moeder in de voorjaarzon te kijken welke bladcombinaties naast elkaar mooi zouden zijn. Zo was het bijna vanzelfsprekend, dat ik op mijn 15de in de weekenden op de vaste planten afdeling van het tuincentrum ging werken. Al een jaar later vroeg een jeugdleider van de kerk of ik zijn tuin wilde ontwerpen en aanleggen. Dit werd de eerste van een heel aantal tuinen die ik tijdens mijn school en latere studietijd in Wageningen heb ontworpen en aangelegd.
In de afgelopen jaren heb ik een ambitie ontwikkeld om te werken aan herkenbare, aantrekkelijk en functionele landschappen. Dat kan knap lastig zijn in een wereld van eisen en beperkingen voor duurzaamheid, rolstoeltoegankelijkheid, veiligheid, budget, ondergrond, parkeren, bomen behouden etc. In de steeds dichter bebouwde stad wordt de ontwerpopgave steeds complexer. Dit vraagt veel ontwerp en verbeeldingskracht, omdat maar weinig mensen zich kunnen voorstellen hoe de toekomst er uit zou kunnen zien. Het hoort bij mijn dagelijks werk om door middel van kaarten, schetsen en renders met opdrachtgevers en gebruikers in gesprek te gaan over hoe de plekken die voor hen belangrijk zijn er uit zouden kunnen zien.
Hoe ziet een dag bij buro Sant en Co er bij jou uit?
Buro Sant en Co is een kantoor met ongeveer 15 collega’s, onder leiding van de oprichters Edwin en Monique Santhagens. Wat mij aansprak tijdens het traineeship was het grote ontwerpplezier dat binnen het bureau heerst. Collega’s lopen graag bij elkaar langs en vragen elkaar om input, we houden elkaar op de hoogte van kennis uit andere projecten en dagen elkaar uit op kwaliteit. Door veel te schetsen en samen te ontwerpen, zoeken we naar de unieke waarde van elke plek om er dan met herkenbare elementen een functioneel geheel te maken. In dit proces is het contact met de opdrachtgever en toekomstige gebruiker van de landschap van groot belang voor ons. Waar ik trots op ben is dat veel van onze projecten ook daadwerkelijk worden uitgevoerd. Ik kan nooit wachten totdat op een plek de schop in de grond gaat en ideeën werkelijkheid worden.
Aan welk project heb je de mooiste herinneringen?
De leukste projecten zijn degene, waar er een goede band is met de opdrachtgever en je hetzelfde doel voor ogen hebt. Dit was het geval, toen ik met de 2 hectare tuin van familie aan de slag ging. Mijn broer ontwierp het huis en ik, samen met studievrienden, de tuin. Het huis staat op de overgang van de het bos naar het open landschap, door grote ramen kijk je uit over de tuin en het omliggende landschap. Een grote vijverpartij verbindt de tuin over breedte en geeft een heldere scheiding aan tussen de tuin en de bloemenweide.
Recent hebben we ook een private daktuin in Amsterdam afgerond. De opdrachtgever wilde expliciet ook zelf mee ontwerpen en samen de bomen gaan uitzoeken op verschillende kwekerijen. Mede door de goede klik met de opdrachtgever lukte het om een mooie daktuin te maken met een grote variëteit aan beplanting, op een dak met een draagkracht van maar 250 kg/m2. Ik kan niet wachten totdat het op het dak komende weken gaat groeien!
Waar ook de plantjes nog moeten gaan groeien is op het Tesselseplein in Den Haag. Tegen alle verwachtingen in kwam uit de participatie naar voren dat bewoners van deze volkswijk veel extra groen op het plein wilde hebben. Daarom hebben we 25% van het wijkplein onthard en grote plantvakken gemaakt. Als het plein over een paar weken wordt opgeleverd heeft de wijk een groene ontmoetingsplek die zowel een functionele, als ook een sociale en klimaat adaptieve functie heeft.
Aan welke locatie of wat voor soort opdracht zou jij ooit willen werken?
De diversiteit van projecten waaraan ik dagelijks werk zijn voor mij een mooi portefeuille aan ontwerpuitdagingen. Ik geniet vooral van het verschil van schaal, plek, opdrachtgever en opdracht. Desalniettemin heb ik natuurlijk ideeën voor een droomproject. Het zou ten eerste een project moeten zijn dat uiteindelijk ook gerealiseerd wordt. Zowel het samenwerken met collega ontwerpers als ook het contact met de eindgebruiker zouden voor mij een hoge prioriteit hebben om tot een goed doordacht en veelzijdig ontwerp te komen. Daarnaast ben ik vooral ook geïnteresseerd in projecten die ik nog nooit eerder heb gedaan, misschien zelfs in landen waar ik de flora en fauna nog amper ken en de cultuur van de landschap nog zou moeten ontdekken.
