5 vragen aan: Dolf Martens
Details
5 vragen aan is een rubriek op de NVTL.nl en in nieuwsbrief Het Kanaal. We laten leden aan het woord. Leden die al jaren lid zijn, nieuwe leden, student leden en bureauleden. Wil je ook meedoen of iemand voordragen? Dat kan, want we zijn altijd op zoek naar nieuwe inspirerende verhalen! Stuur een mail.
Wie ben je en wat doe je?
Mijn naam is Dolf Martens, samen met mijn vriendin en dochtertje (en dochter op komst) woonachtig in Breda. Omstreeks 2000 ben ik gaan werken als hovenier met mijn vakdiploma op zak. Zo’n 10 jaar heb ik met veel plezier (openbare) tuinen en landschappen aangelegd en beheerd. Een mooie en leerzame tijd waar ik met veel plezier op terugkijk.
In verband met een slechte rug heb ik afscheid moeten nemen van het fysieke buitenwerk. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik in de projectvoorbereiding- en coördinatie ben gaan werken van (voornamelijk) projecten in de openbare ruimte. Al snel merkte ik dat dit niks voor mij was. Voornamelijk gedurende deze periode in mijn werkzame leven is mijn interesse in het ontwerpen van tuinen en landschappen sterk gegroeid.
Het resultaat hiervan is dat ik in 2019 weer de studiebanken ingedoken ben. Aan de Hogeschool van Hall Larenstein heb ik ruimtelijk ontwerp gestudeerd. Deze kennis ben ik gaan verweven met mijn praktijkervaring en het resultaat is mijn bedrijf ‘dolf martens tuinen en landschappen’ waarmee ik opdrachtgevers help met landschappelijke inpassingsplannen voor onder andere de omgevingsvergunning en subsidieaanvragen. De combinatie van creativiteit en ondernemen op het snijvlak van architectuur en natuur, is voor mij een schot in de roos geweest!
Waar begon jouw liefde voor het landschap?
Als ik nu, als 39 jarige, terugkijk op mijn leven kan ik concluderen dat ik het (Nederlandse) landschap altijd openhartig omarmd heb. De aanwezigheid van het Brabantse Kempenlandschap is voor mij gedurende mijn leven vanzelfsprekend geweest. Je kon me vaker buiten dan binnen vinden. Vanaf mijn puberjaren tot vandaag de dag is het me vooral opgevallen dat het Nederlandse landschap steeds meer versnipperd raakt. Ecologische verbindingszones worden verwoest door de aanleg van nieuwe infrastructuur, grote lappen zonnepanelen en bebouwing die in veel gevallen elke link met bodem, omgeving en natuur mist. Dit gemis doet me steeds meer beseffen dat de liefde voor het landschap momenteel met de dag versterkt wordt.
Je helpt opdrachtgevers met het realiseren van landschappelijke inpassingsplannen. Kun je een voorbeeld geven van goed opdrachtgeverschap?
Goed opdrachtgeverschap uit zich in een situatie waarin de opdrachtnemer de vrijheid krijgt om een opdracht vanuit zijn of haar expertise, in alle vrijheid, naar het gewenste eindresultaat kan loodsen. Indien de opdrachtgever een overheidsinstantie betreft is een objectieve houding in dit proces ontzettend belangrijk om het onderste uit de kan te halen, zodat je niet verzandt in discussies die een optimaal eindbeeld belemmeren.
Voorbeelden van goed opdrachtgeverschap kom ik in de regel tegen bij (particuliere) opdrachtgevers die specifiek kiezen voor een projectmatige aanpak in combinatie met een vast bouwteam. Een goed afgestemde dynamiek tussen ontwerpende en uitvoerende partijen zorgt voor korte lijnen en een heldere, duidelijke ontwerpfase die leidt naar 100% maatwerk in de aanleg (en/of) beheerfase van een project.
Welke rol speelt ruimtelijke kwaliteit in jouw plannen en hoe komt dat tot uiting?
De eerste vraag die ik mezelf stel voorafgaand aan het maken van een nieuw plan is ”Wat zou er met de project locatie en zijn directe omgeving gebeuren als we er 150 jaar niks aan doen?” Het antwoord op deze vraag geeft vaak al veel antwoorden op een slimme natuurgetrouwe inrichting van een projectgebied. Om het plan op een efficiënte manier in de omgeving te verweven spelen daarnaast onderdelen zoals de (cultuurhistorische) context en functionaliteit een belangrijke rol die maatwerk verwezenlijken. Deze samenwerking tussen bouwstenen zorgt ervoor dat de ruimtelijke kwaliteit van een plan zich ontpopt tot een ontwikkelkans met respect voor een omgeving waar meerdere generaties profijt van kunnen hebben.
Door wie, wat en/of welk landschap laat jij je inspireren?
Ik ben een groot liefhebber van abstracte kunst. Met name het proces van Piet Mondriaan waarin hij natuurlandschappen is gaan abstraheren naar pure, elementaire vormen is voor mij een grote inspiratiebron. Het helpt me relativeren om tot de essentie van een onderwerp of landschap te komen. Daarnaast spreken zijn werken tot de verbeelding, ze wekken vragen bij me op maar ook rust.
Dit zie ik ook terugkomen in het kunstpark ‘Insel Hombroich’ en het naastgelegen ‘Raketenstation’ in het Duitse Neuss waar natuur, kunst en omgeving op een krachtige, maar subtiele, manier tot uiting worden gebracht. Een prachtig voorbeeld van ondernemerschap, samenwerking en toekomstgerichte (landschaps)architectuur.
Daarnaast ben ik een natuurliefhebber. Als ik kijk naar de landschappen die daarin voorkomen heb ik geen specifieke voorkeur voor een een bepaald type. Ik haal voornamelijk inspiratie uit de wil om altijd nieuwsgierig te blijven, onafhankelijk en onbevooroordeeld te blijven denken, op onderzoek uit te gaan en vragen te stellen!
